شماره یک

همیشه با اولین ها مشکل داشتم و کماکان هم دارم.

مثل اولین روزهای مدرسه،اولین امتحان،اولین خواستگار،اولین مصاحبه کاری و......

وحالا اولین پست وبلاگی که دوست دارم جایی باشد برای حرف هایی که دغدغه ذهن من میشود در جایی که دور از عزیزانم روزگار می گذرانم.

در واقع مسئله مهم طرز شروعشان بود که آیا خوبند یا نه؟مفید هستند یا نه؟و اینکه آیا قرار هست که کاری را پیش ببرند و هدفی را پیگیری کنند یا نه؟

به اسم وبلاگم فکر میکنم و چیزهایی که قرار است در ان جای گیرد. میدانم حداقل میتواند جایی باشد برای بیان روزمرگی هایم .جایی که خوشی ها و ناخوشی هایم را با شما تقسیم خواهم کرد...